Artikel Brabants Dagblad - Joep van Erp

"PSV, Willem II, FC Den Bosch of... Den Dungen?".

Donderdag 8 januari 2004 - Joep van Erp uit Den Dungen was nog maar zeven jaar toen hij al door enkele profclubs werd benaderd. Maar Joep wilde van geen overstap weten. Hij had het veel te goed naar zijn zin met zijn vriendjes in de F-pupillen van VV Den Dungen. Nu, drie jaar later, lijkt het er dan toch van te gaan komen.....

Een beetje opmerkelijk is het verhaal van Joep van Erp wel. Niet zozeer omdat hij wordt begeerd door FC Den Bosch én Willem II én PSV, want dat overkomt wel meer jonge talentjes. Maar verreweg de meesten hoeven niet lang na te denken als zo'n kans zich voordoet. Profvoetballer worden! Dat willen toch alle (voetballende) jongetjes? Nee dus. Joep van Erp uit Den Dungen, leerling van groep 7 op Het Kiemveld, heeft die droom nooit gehad. Terwijl toch al heel snel duidelijk was dat hij over bovengemiddelde voetbalkwaliteiten beschikt. Geërfd van vader Joop? "Zeker niet", lacht pa. "Ik kan geen stap voetballen. Heb ook nooit bij een club gespeeld." Waar het vandaan komt mag dan een raadsel zijn, feit is dat Joep in de F-pupillen bij Den Dungen in één seizoen al tot bijna honderd doelpunten kwam. En nog steeds weet hij het net goed te vinden. In de eerste competitie van dit seizoen scoorde hij in 10 wedstrijden 28 keer. Den Dungen E1 werd dus kampioen.

Grote man.

Joep heeft het dan ook uitstekend naar zijn zin bij de club waar ook Jan van Grinsven, oud doelman van FC Den Bosch, is opgegroeid. Met zijn 1.45 meter en 31 kilo is hij met al zijn doelpunten natuurlijk wekelijks de grote man in het elftal van zijn vriendjes, veelal ook klasgenootjes. Bij een profclub is dat toch anders, merkte Joep al. Want hij heeft al de nodige proeftrainingen achter de rug. FC Den Bosch meldde zich als eerste bij het bestuur van Den Dungen voor de toen pas 7-jarige spits. En al snel volgden Willem II en PSV. Vader Joop zag het aankomen. "Ik ben leider van het team van Joep. De scouts van die profclubs weten natuurlijk niet dat ik de vader van hem ben, maar ze komen dan wel naar mij toe om te vragen hoe die nummer 9 heet. Een week later hoor je dan dat er belangstelling is,"

Eigen succes.

Joep mocht eind 2001 zes weken meetrainen in de talentenschool van FC Den Bosch. Dat vond hij niet zo'n succes. "Niemand speelde de bal over. Iedereen ging voor eigen succes." Volgens zijn moeder had haar jongste zoon het destijds ook niet naar zijn zin omdat hij geen van de andere talentjes kende. "Den Dungen is natuurlijk een klein wereldje. School, voetbalclub... het is allemaal met elkaar verbonden. En toen kwam hij ineens tussen allemaal vreemde jongens te lopen." Ook bij PSV werd Joep uitgenodigd om een paar keer te komen trainen. Dat gaat anders dan bij Den Bosch, legt vader Joop uit. "Ze hebben daar een team van talenten uit de regio dat elke week een wedstrijd speelt. Iedereen doet vier keer mee en daarna stopt het. Dus telkens komen er een paar nieuwe jongens bij, maar de basis van het team is wel een paar weken achtereen hetzelfde." Joep was na afloop niet laaiend enthousiast. "Ik ben spits, maar moest daar ook op andere posities spelen." Moeder Marjo: "Joep heeft toch al niet zoveel zelfvertrouwen. Dan werkt dat niet echt goed natuurlijk. Maar ze zeggen toch dat ze 'm blijven volgen."

Willem II.

Dat doet ook Willem II, waar Joep vlak voor de winterstop vier keer meetrainde bij de D-junioren. Terwijl hij toch E-pupil is. Dus dat was wennen aan het grote veld (pupillen spelen op kleinere veldjes) en aan de buitenspelval. Willem II heeft VV Den Dungen daarom al verzocht of Joep daar ook geregeld met de D-junioren mag meevoetballen, om het gewenningsproces te versnellen. In zijn eerste wedstrijd met de D1 van Den Dungen schoot Joep er meteen vier binnen... Volgens vader Joop heeft Joep bij Willem II wel 'goeie aard'. "Ze pakken het daar heel professioneel aan, maar toch ook heel persoonlijk. Besteden in hun jeugdopleiding ook ruim aandacht aan de maatschappelijke carrière van de kinderen. Bovendien krijgt Joep ook steeds beter aansluiting bij de andere jongens in dat team." Dat was in het begin wel anders. "Toen Joep voor de eerste training de kleedkamer inkwam, vroegen die andere mennekes meteen op welke positie hij speelt. Want ze zijn allemaal bang voor hun plekje."

Gedoe.

Voorlopig richt Joep zich nu op Willem II, omdat het hem daar het beste bevalt. Moeder Marjo: "Wij dwingen hem echt niet. Het is voor ons ook een heel gedoe, al dat op en neer rijden. En als hij in de jeugdopleiding komt moet je daar zelfs rekening mee houden bij je vakantieplanning. We hebben nog drie kinderen! Toch zou het ook heel jammer zijn als Joep over een aantal jaar spijt heeft dat hij het niet heeft geprobeerd. Maar als het uiteindelijk niks wordt, vind ik het prima, hoor." "Het is schijnbaar nogal apart dat een jongen en zijn ouders niet zo happig zijn", vertelt Marjo. "Bij Willem II vertelden ze ons dat er regelmatig ouders aan de poort staan met een videoband waarop de verrichtingen van hun zoontje staan. Zo graag willen ze dat hun kind bij een profclub terecht komt. Alsof dat zo leuk is!" Ach, Joep gaat voorlopig verder met Willem II. En mocht het allemaal niks worden met PSV, Willem II en FC Den Bosch, dan kan hij altijd nog zijn droom najagen: het eerste halen van 'zijn' Den Dungen.