CLAUS SPIERINGS 50 JAAR VOETBALLER BIJ ‘DEN DUNGEN’

Sportiviteit en clubliefde lopen als een rode draad door zijn actieve voetbalcarrière. Claus Spierings is al vijftig jaren lang een zeer gewaardeerd lid van de Dungense voetbalvereniging. Op 4 januari a.s. zal hij hiervoor tijdens de nieuwjaarsreceptie gehuldigd worden.

Zo ongeveer elk vrij moment werd besteed aan voetballen. Het was na schooltijd rennen geblazen om op tijd aanwezig te zijn voor het dagelijkse voetbalpartijtje op een pleintje of trapveldje. Vanaf 1964 zette Claus Spierings (58) in verenigingsverband zijn eerste schreden op het voetbalveld. Het was de start van een indrukwekkende voetbalcarrière bij RKVV Den Dungen. Al vijftig jaar lang houdt hij in het groen witte tenue de eer van ‘zijn cluppie” hoog!

Veranderingen in de loop der jaren

Gedurende de vijftig jaren dat Claus Spierings actief is in de voetbalsport heeft hij het nodige zien veranderen. Niet alleen op maatschappelijk gebied –de wereld staat niet stil- maar ook in de voetbalsport en het verenigingsleven hebben zich op velerlei vlak ontwikkelingen voorgedaan.

Door de sterke groei van de club deden er zich tot drie keer toe accommodatiewijzigingen voor. Claus vertelt: “In 1964 bestond RKVV Den Dungen uit standaard jeugdteams en drie seniorenelftallen. In de Paterstraat had men de beschikking over één speelveld, dat gekwalificeerd werd als ‘knollenveld’ en een uit voornamelijk zand bestaande driehoekige oefenhoek. Als kleedlokaal deed een ‘kietje’ dienst, terwijl spelers en supporters voor de derde helft uitweken naar het nabij gelegen Café Hellings. De gestage groei maakte het noodzakelijk eind zeventiger jaren te verhuizen naar Jacobskamp. Sinds het seizoen 2013/2014 maken we gebruik van een prachtige modern sportpark aan de Hooidonksestraat. Kunstgrasvelden, prima kleedruimten en een gezellig clubhuis. Een geweldige aanwinst voor onze club, waar door veel vrijwilligers hard aan gewerkt is.”

In de laatste decennia werd het lederen speeltuig van weleer geleidelijk vervangen door een synthetische bal. Ondanks het kundige pompwerk van de toenmalige terreinknecht ‘Kriesje’ Schouten veranderde de ballen bij nat weer in betonnen kogels. Het schoeisel was voorzien van een harde neus en noppen van kurk en later van rubber. Claus steekt zijn voorkeur voor het authentieke materiaal niet onder stoelen of banken. “Tegenwoordig is er sprake van een kleurencircus bij de schoenen. Ik ben overigens blij dat mijn huidige elftal nog voor 95% zwarte schoenendragers zijn. Ook de medische verzorging is enorm veranderd. Vroeger kenden we geen tape of een enkelbrace. Selectiespelers werden bepaald niet zo in de watten gelegd als tegenwoordig. Wij moesten ons zelf maar verzorgen (of niet!). Door de komst van de gediplomeerde sportmasseur Ad van Empel, die meer dan 25 jaar voor Den Dungen werkzaam is geweest, veranderde de medische begeleiding.”

Maatschappelijke veranderingen zijn ook van invloed op de (voetbal)sport. Claus is van mening dat zijn club goed inspeelt op de veranderende behoefte van de leden. “Ik vind VV Den Dungen een geweldige club en ik ben er trots op hier lid van te zijn. De betrokkenheid van zo vele voetballers, trainers, leiders, supporters en vrijwilligers is geweldig. Ik durf wel te zeggen haast zeldzaam in de huidige maatschappij. Voor iedereen staat het clubbelang voorop. Alle teams hebben de beschikking over deskundige trainers en begeleiders en van de mini’s tot en met het eerste elftal staat men er netjes verzorgd op. Ook staat onze vereniging voor sportief gedrag op en rond de velden, hetgeen ook wordt uitgedragen naar buiten toe. Waar het in onze huidige samenleving nog al eens ontbreekt aan gezag, ontzag, respect en beleefdheid vind ik het heel belangrijk dat de discussie rond waarden en normen de volle aandacht heeft van verenigingen en maatschappelijke organisaties. Gelukkig wordt hier bij ‘Den Dungen’ actief beleid op gemaakt!”

Vierhonderd wedstrijden in Den Dungen 1

Na alle standaardteams bij de jeugd doorlopen te hebben, kwam Claus Spierings op 17-jarige leeftijd in het eerste elftal terecht. Hij ontwikkelde zich als een solide achterhoedespeler, die niet met de botte bijl te werk ging, maar zich van zijn taak kweet met snelheid, een goed inzicht en technische vaardigheden. Trainers en begeleiders die met hem werkten, waren blij met zijn voetbalkwaliteiten, maar zagen hem in het veld ook als verlengstuk. Bovendien was Claus zich er altijd van bewust dat optredens van het eerste elftal -het vlaggenschip van de club- mede bepalend zijn voor het imago van de vereniging. In het veld was hij als aanvoerder een toonbeeld van sportiviteit. Slechts sporadisch is het hem op een berisping van de scheidsrechter komen te staan. In al die jaren werkten hij samen met de volgende trainers: Ad van Empel (masseur, interimtrainer ) Theo van Merwijk, Eef Schuurmans, Nico Gloudemans, Vladimir Ciric, Ruud Fleskens, Jan Fleuren en Boban Pavlov ( interimtrainer ), terwijl hij lange tijd te maken had met Thijs van Wijk en Theo van Vessem als begeleider van Den Dungen 1.

Naast de technische en tactische tips vanaf de zijlijn werd hij in het veld voorzien van een ‘broederdienst’. Gedurende enkele seizoenen speelde Claus namelijk samen in het eerste elftal met zijn broers Christ en Marco. En langs de lijn stonden dan de beide ouders als fanatieke en trotse supporters. Het waren prachtige ervaringen voor voetbalfamilie Spierings.

Het kampioenschap en promotie naar de derde klasse KNVB in het seizoen 1982/1983 was het sportieve hoogtepunt in zijn carrière. Tijdens zijn laatste seizoen (1987/1988) kon het eerste elftal degradatie niet ontlopen. De topprestatie die Claus Spierings geleverd had, was er niet minder om: gedurende vijftien seizoenen speelde hij meer dan vierhonderd wedstrijden op het hoogste niveau!

Na zijn terugtreden uit de selectie nam Claus het initiatief om met oud-selectiespelers in een lager seniorenteam in competitieverband te gaan spelen. Ook in deze categorie hield hij het lang vol. Met ernstige blessures kreeg hij niet te maken. Zoals hij zelf zegt: “Waarschijnlijk ben ik voorzien van een goed bot- en spierstelsel”. Des te meer jammer dat zijn voornemen om na dit seizoen te stoppen, werd bespoedigd door een afgescheurde achillespees.

Zijn huidige voetbalmakkers brachten hem eerder in het seizoen al een eerbetoon. Met het shirt voorzien van rugnummer “50” en met de naam “Spierings” in gouden letters werd zijn geweldige staat van dienst gesymboliseerd.

Andere betrokkenheid

Sinds vijf jaren maakt Claus deel uit van de sponsorcommissie van Sportclub Den Dungen (sinds 2013 vormen voetbal en korfbal één vereniging). Samen met zijn medecommissieleden legde hij de basis voor een geheel vernieuwd sponsorbeleidsplan. Het accent lag daarbij op de tegenprestatie en de aandacht voor de sponsoren. De sponsorbijdragen vormen een belangrijk onderdeel voor een financieel gezonde huishouding. Contributies kunnen zodoende op een aanvaardbaar niveau gehouden worden. Claus geeft zijn kijk op sponsoring als volgt: “Sponsors van onze club behoren vooral tot de categorie emotionele begunstigers. Het bedrijf gunt het de club, men is er zelf actief en heeft daardoor binding of er speelt een zoon of dochter voetbal of korfbal. De verwachtingen voor een hogere omzet vanwege de sponsorbijdragen zijn er niet”.

Zowel tijdens zijn lange voetballoopbaan als bij zijn nevenwerkzaamheden voor de club mocht geprofiteerd worden van Claus Spierings zijn betrouwbaarheid, degelijkheid, deskundigheid en loyaliteit. “Mijn voetballoopbaan is ten einde, maar ik blijf natuurlijk wel lid van de vereniging”, besluit het jubilerend lid! Sportclub Den Dungen is vereerd met dit soort ‘gouden leden’!