Storm

Al van u die denkt dat donderdag 18 januari een stormachtige dag was, is de dag erna – vrijdag negentien januari - niet in de kantine van voetbalclub Den Dungen geweest. Het was weer eens feest als vanouds in de kantine van het Brabantse voetbalbolwerk. Toch was de storm maar een kleintje, slechts enkele teams deden mee aan deze prestigieuze wedstrijd.

Gelukkig waren de kantinedames Jenny, Bianca (tijdelijk kantineman) en Miranda wel van de partij met de klassieker ‘Ik wil je pijpen’, met een heuse striptease van Bianca -tja dan baalt u wel als u er niet was hè? Het stomende optreden van de dames is niet het enige dat u gemist heeft vrijdag 18 januari jongsleden.

Zondag is het niet aan ze te zien, evenmin in de interviews die even verderop in deze GroenWitter te lezen zijn, maar de gehele selectie lijdt aan iets waar de Engelsen zo’n mooi woord voor hebben; stage fright, oftewel; ze durven niet

het podium op. Gelukkig hebben we nog een hele jonge selectie en één van hen had het briljante idee op Sint en Piet uit te nodigen, dus hij vroeg in zijn verlanglijstje niet alleen om nieuwe keeperhandschoenen en een keeperbroek, maar ook of Sint en Piet niet wilden komen optreden. Sint en Piet wilden gelukkig maar al te graag. Helaas leverde het geen prijzen op, maar wel een

mooie dansshow, want om er toch wat Dungense sju aan te geven gaven Francien de Kort en Frank Kusters een Zuid-Amerikaanse dansshow weg.

Als u er geweest was zult u verbaasd met uw ogen geknipperd hebben toen Jorrit en Paul het podium op kwamen als Tropical Danny en Guillermo, Paul, Dames, is namelijk een perfect evenbeeld van Tropical Danny. En vrijdag klonk ie nog precies hetzelfde ook! Helaas kwam Toppertje in deze hitlijst niet

op de eerste plek, ze kwamen nog niet eens de top drie binnen!

Het geweld zat em in de staart (ook voor de Juryleden Annie de V. Marco van H. (voorzitter), Henk en Toine werd het later).

Hierna kwamen Marco Borsato (Joost de Kort) en Ali B. (Jeffrey van Roosmalen) het beroemdhedenfront versterken. Het moet gezegd worden – ook voor mij werd het later – mocht er

ooit een film komen over het leven van Marco Borsato, dan raad ik Joost aan om sowieso mee te doen als de Marco, toen ie in de kracht van zijn leven was. De oscar is gegarandeerd binnen.

Wat valt er te zeggen over het optreden dat volgde? Robin en Willie deden deze keer de Buurtsuper van André van Duijn,

onder het motto; ook niets te verdienen. Ze hadden al wat biertjes op, toen ze eenmaal aan de beurt waren, maar dat maakte allemaal niets uit. Ik heb het vermoeden dat ze ook niets hadden kunnen doen, gewoon nog een biertje drinken, dat liedje uitzitten en dat ze dan nog steeds tweede geworden waren, dat worden ze toch altijd – ging het in de competitie maar zo gemakkelijk.

De veteranen (Jan’s woorden) Geert, Henri, Marcel en Hein deden Boney M (van Ma Baker). Ja ik ken het ook niet, maar het was goed, leuk en ze werden er verdient derde mee. Want, jury plagen is leuk, maar we weten allemaal dat het niet makkelijk is om scheidsrechter te zijn bij Klassiekers, want dat is deze

feestavond. En wat is een Klassieker zonder stadionspeaker? De onvolprezen Hans Appelman was spreekstalmeester op de negentiende, een rol die hij ook op de Dungense voetbaltribunes met verve vervult, vaak tot irritatie én vermaak van de supporters van de tegenpartij.

De avond was nog niet voorbij toen alle optredens de revue hadden gepasseerd. De klappers moesten nog komen, eerst Jan v. L. leverde een prachtig live (!) optreden af, maar hij was niet de enige die het publiek trakteerde op een sublieme live act. Kneep je de ogen een beetje toe en dan was het net of het Robbiel zelf Angels aan het zingen was. Peter bracht namelijk ten overstaan van een bomvolle kantine een serenade aan zijn Joyce, geen onzin die je in de X-factor ziet, maar een gemeend liedje.

Tijd voor de prijsuitreiking, mocht u niet opgelet hebben;

Marco en Ali B. op de eerste plek, de André van Duijns op de gewoonlijke tweede en Boney M maakte de Drie-eenheid compleet. Ik zou nu graag een reactie van de winnaars neerpennen, maar Joost was zo uitzinnig van vreugde

door de, door hem zo onverwachte overwinning, dat ik er niets zinnigs uitkreeg. De nummer twee Willie v H. berustte in de tweede plek; “ik vind dit beter dan de eerste plek; dan hadden we nog een keer gemoeten!” aldus de succestrainer van de D2. Met een goede raad wil ik u peinzend achterlaten; zorg dat je erbij bent!

Jorg van Velzen, met dank aan Jan S.