Dankwoord bij afscheid THEO VAN VESSEM

Aan het eind van de uitvaartdienst van Theo van Vessem sprak voorzitter Mari van Grinsven namens RKVV Den Dungen het volgende dankwoord uit:

Na het overlijden van Theo van Vessem kondigde RKVV Den Dungen een stilteperiode af op het sportpark Jacobskamp. De groen witte vlag hing er halfstok en er was een gedenkhoek ingericht. We wilden op deze manier in alle rust ons respect tonen aan een clubgenoot die meer dan veertig jaren lang zich buitengewoon ingezet heeft voor voetbalvereniging Den Dungen.

Theo was een en al voetbal! Een sportman in hart en nieren. In zijn jonge jaren zelf een begenadigd en talentvol doelman. Toen hij ruim veertig jaren geleden na zijn actieve carrière vanuit het Gestelse naar Den Dungen kwam om er de keepers te trainen, was men daar bij de Groen Witten geweldig mee verguld. Een enthousiast en vakkundig trainer was opgenomen in de vereniging.

Ruim veertig jaar na zijn entree stond Theo op 77- jarige leeftijd nog midden in het verenigingsleven, midden tussen onze jongste voetballers als trainer van de F-pupillen, midden tussen de jong volwassenen van de selectie als elftalleider van Den Dungen 1, midden tussen zijn keepers, waarvan hij er in al die jaren tientallen vakkundig opgeleid heeft. Van een generatiekloof was geen sprake. Hij ging als senior ontspannen om met jeugdige mensen, maar ook met naast betrokkenen zoals sponsors en ouders. Aandacht had hij voor de geblesseerde en zieke spelers en attent reageerde hij op blijde en minder vrolijke gebeurtenissen die zijn spelers aangingen.

Bewonderenswaardig om te zien hoe hij zijn werk met overgave en met plichtsbesef vervulde, maar zichzelf hierbij vooral probeerde weg te cijferen. Hij wenste niet op de voorgrond geplaatst te worden en stond wat afkerig tegenover ceremoniële plichtplegingen. Toch was hij diep in zijn hart blij met zijn Koninklijke Onderscheiding in 2002 en met de huldiging vanwege zijn veertigjarig lidmaatschap in 2007.

Symbolisch voor zijn vrijwilligersloopbaan is wellicht de gang die hij op zondag tijdens de wedstrijd van het eerste rond het veld placht te maken. In gedachten verzonken, intens meelevend en altijd maar denken aan die overwinning! Er schuilde in hem een echte winnaar. Dat bracht hij soms ook onomwonden naar voren. Bij het vorderen der jaren werd Theo milder in zijn oordeel, maar fanatiek bleef hij. De winnaarmentaliteit en het streven naar perfectie behield hij.

Theo was gepassioneerd door voetbal; de voetbalvereniging heeft optimaal mogen profiteren van zijn passie.

Met inzet, met liefde voor het voetbalspel, met aandacht voor al onze leden van jong tot oud, maar in het bijzonder voor de selectiespelers wist hij zich op geheel eigen wijze in dienst te stellen van de Dungense voetbalclub. En daar zijn we hem dankbaar voor!

Tot kort voor zijn dood sprak Theo over voetbal en de voetbalclub. In het bijzonder het onlangs behaalde kampioenschap van ons eerste elftal flitste aan hem voorbij. Het moeten mooie beelden en overdenkingen geweest zijn. Het zij hem van harte gegund met deze mooie prijs in gedachten aan zijn hemelvaart te mogen beginnen.

Er zijn twee mensen bij onze club waarmee Theo een heel bijzondere band had. Het zal niemand verbazen dat het hier twee keepers betreft. Trots was hij op Jan van Grinsven. Uiteindelijk loodste hij hem naar het betaalde voetbal. Jammer dat de samenwerking met Jan –nu trainer van Den Dungen- van zo’n korte duur geweest is. Ook John v.d. Donk lag hem na aan het hart. Hij leidde hem op tot eerste doelman en in de laatste jaren werkten ze intensief samen om de keepers te trainen. De beide doelmannen brengen hun leermeester vandaag een laatste groet door middel van het neerleggen van hun keeperhandschoenen.

Theo, dank je wel!